پلان مجتمع مسکونی به همراه جزئیات کامل
این پروژه (dwg)شامل:
پلان اندازه گذاری شده ب همراه مبلمان
پلان آکس بندی
پلان فونداسیون
پلان شیب بندی
برش
نما
پرسپکتیو
مجتمع مسکونی
مجتمع مسکونی:
در تعریف مرکز آمار ایران مسکن یا واحد مسکونی، مکان، فضا و یا محوطه‌ای است که یک یا چند خانوار در آن سکونت داشته و به یک یا چند ورودی (شارع عام یا شارع خاص) راه داشته باشد.
مسکن شهری از نظر نوع، تراکم مسکونی و نیز تعداد طبقات و خانوار ساکن به چند دسته طبقه‌بندی میشود، اما از نظر جمعیتی به سه دسته تک خانواری، چند خانواری و مجتمع مسکونی قابل تقسیم است.
مسکن مستقل ویلایی (Detached) به آن نوع از خانه‌ها اطلاق میشود که مستقل و جدا از هم و دارای حیاط و فضای باز خصوصی می باشند. این خانه‌ها، که محل سکونت یک یا دو خانوار می‌باشند.
بعضاً در محله های قدیمی دیده می شوند و دارای تعداد زیادی اتاق هستند. به خانه‌های مستقل نسبتاً بزرگ در بخشهای جدید شهری اصطلاحاً مسکن ویلایی گفته میشود و محله‌هایی که این نوع خانه‌ها در آنها احداث شده است، جزء منطقه تراکم بسیار کم به شمار میروند.
خانه های نیمه مستقل (Semi-Detached) که به طور ردیفی در امتداد معابر شهری ساخته شده‌اند، بخشهای میانی شهرهای ایران را تشکیل میدهند. اقتصاد زمین و ساختمان و تأمین مسکن برای خانوارهای جوان، سبب احداث یک یا چند اشکوب جدید روی طبقه اصلی میشود.
خانه های آپارتمانی(Apartment Flats)، بخش عمده‌ای از مسکن شهری را در شهرهای بزرگ و متوسط تشکیل میدهند. خانه‌های آپارتمانی با توجه به اینکه در نواحی کم درآمد و یا پر درآمد احداث شوند، از نظر اندازه و نوع و میزان تنوع متفاوت خواهند بود.
بخشهای مسکونی آپارتمانی، خاص نواحی پرتراکم شهری است. این نواحی خصوصیات اجتماعی و فرهنگی ویژهای دارند که میتوان از آن با عنوان (شیوه زندگی شهری) یاد کرد.
مجتمعهای مسکونی (Clusters) با تجمع تعدادی آپارتمان در یک بلوک شهری، که به شکل یکپارچه طراحی و ترکیبشده باشند، پدید می آید.
بسیاری از مجتمعهای مسکونی دارای فضای عمومی مشترکی هستند که مورد استقاده همگانی ساکنان مجتمع قرار می‌گیرد و دیگران حق استفاده و حتی ورود به آن را ندارند.
یک مجتمع مسکونی ممکن است از خانه‌های ویلایی مستقل و یا آپارتمانهای چند طبقه شکل گیرد. اندازه مجتمعهای مسکونی نیز متنوع است و برخی از آنها ، مانند مجتمع اکباتان در تهران، به اندازه یک شهر متوسط جمعیت دارند.
شناخت مجتمع مسکونی
وجود مجتمعهای مسکونی این امکان را به مخاطبان میدهد تا از امکانات بیشتر و بهتری مانند فضاهای خدماتی و تفریحی و … بهره گیرند.
همچنین انسانها زندگی اجتماعی را تا آنجا که به حریم خصوصی شان لطمه وارد نکند، دوست دارند. بعنوان یکی از مزایای اصلی طراحی مجتمعهای مسکونی علاوه بر ایجاد ویژگیهای ذکر شده میتوان به کمتر شدن هزینه ها با توجه به تقسیم آنها بین تعداد خانوار بیشتر اشاره کرد.
طراحی مجتمعی با رویکرد توسعه پایدار، طراحی استمردمی و لذا در این طراحی، کیفیت فضاهای داخلی ساختمان اهمیت ویژهای مییابند. بدون تردید کیفیت مطلوب بدون توجه به طبیعت، نورگیری مناسب فضاها وتهویه مطبوع فراهم نمیآید.
در ضمن از آنجا که پایداری و ماندگاری خود ساختمان بعنوان یک پدیدهی اثرگذار در هر طراحی مدنظر است، لذا ساختن با کیفیت بالاو استفاده از مصالحی با قابلیت ماندگاری طولانی نیز باید در این ساخت و سازها در نظر گرفته شود. رسیدن به چنین شرایطی با استفاده از مدیریت کارآمد و بکارگیری آرین تکنولوژیها صورت می گیرد.
طراحی پایدار یک سبک فرمال و برگرفته از شرایط زودگذر و هیجانات آنی نیست، بلکه در بطن خود واجد مفاهیم عمیقی است که پیوند دهنده انسان، طبیعت و معماری میباشد.
هدف از نگارش این پژوهش، معرفی انواع مختلف مسکن و بعد همگانی آن یعنی مجتمع مسکونیاست. به نحوی که با معرفی برخی از استانداردها در طراحی مسکن جمعی با ویژگیهای توسعه پایدار راه را برای حصول به برقراری ارتباط ساکنان با محیط طبیعی ازطریق بهرهگیری از نور طبیعی و پوشش گیاهی در محدوده فعالیت آنها، بهره برداری مناسب از منابع و انرژی، جلوگیری از آلودگی هوا و مطابقت با محیط و تامین امکانات رفاهی و آسایش ساکنان فراهم نماید.
